Έχεις νιώσει ποτέ ότι ταξιδεύεις σε άλλη εποχή;
Έχεις βρεθεί ξανά τόσο κοντά στον Μεσαίωνα;
Κάθε σοκάκι της Μπολόνια κρύβει και από μια έκπληξη, μια κλεφτή ματιά σε ένα μακρινό παρελθόν.
Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκα την Ιταλία, η πρώτη από πολλές ακόμα.
Όλα ξεκινούν από την κεντρική πλατεία, την εντυπωσιακή Piazza Maggiore.
Η κεντρική πλατεία της Μπολόνια-Piazza Maggiore. Περιβάλλεται από Μεγαλόπρεπα κτίρια όπως το Δημαρχείο, το Palazzo D’ Accursio και την Βασιλική του Αγίου Πετρόνιου, ένα γοτθικό κομψοτέχνημα, η 6η μεγαλύτερη εκκλησία στον κόσμο.
Από την πλατεία ξεκινούν και όλα τα δαιδαλώδη σοκάκια και τα σκεπαστά πεζοδρόμια, που δίνουν τον μοναδικό χαρακτήρα στην αρχιτεκτονική της Μπολόνια.
Η επόμενη στάση είναι οι δύο πύργοι, Asinelli και Garisenda χτισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον/
Οι πλούσιες οικογένειες της Μπολόνια έχτιζαν πύργους για να δείξουν το μεγαλείο τους. Οι δυο οικογένειες, Asinelli και Garisenda, ανταγωνίζονταν για χρόνια η μια την άλλη, προσθέτοντας στους πύργους τους και λίγο ακόμα ύψος κάθε φορά. Κάποια στιγμή ο ένας από αυτούς άρχισε να γέρνει επικίνδυνα, με αποτέλεσμα να τους απαγορεύσουν να ψηλώσουν κι άλλο τους πύργους.
Ο Αsinelli, ο ψηλότερος, είναι και επισκέψιμος.
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο νόμιζα πως θα υπάρχει κάποιος μηχανισμός σαν ασανσέρ για να ανέβεις στον Πύργο.
Όταν είχα ήδη πληρώσει εισιτήριο και είχα στηθεί στην ουρά για 30 λεπτά, ήταν αργά για να κάνω πίσω.
Κοίταξα προς τα πάνω και αντίκρισα ένα λαβύρινθο από ξύλινα σκαλοπάτια να κρέμονται από πάνω μου, 475 για την ακρίβεια.
Αν φοβάσαι έστω και λίγο τα ύψη, σε παρακαλώ, μην μπεις στον πύργο!
Ξεκίνησα να ανεβαίνω προς τα πάνω με μια ουρά ανθρώπων ένα βήμα πίσω μου. Δεν μπορούσες να σταματήσεις, μόνο να συνεχίζεις να ανεβαίνει προς τα πάνω.
Και καθώς ανεβαίνεις, τα σκαλοπάτια γίνονταν όλο και πιο μικρά, όλο και πιο στενά, ώσπου στα τελευταία μέτρα έπρεπε να πατάς κυριολεκτικά στις μύτες.
Η θέα από εκεί ψηλά σε ανταμείβει. Θαυμάζεις την Μπολόνια σε όλο της το μεγαλείο. Ή έτσι νομίζω, η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ ζαλισμένη για να την θαυμάσω.
Πίσω στα σοκάκια, στα πέτρινα κτίρια και τα σκεπαστά δρομάκια. Τα πιο όμορφα πράγματα τα ανακαλύπτεις όταν χάνεσαι. Όπως κι αυτό το παράθυρο που κοιτά στο μοναδικό κανάλι που δεν μπαζώθηκε, δίνοντας μια βενετσιάνικη νότα στην πόλη.
Όταν πέσει η νύχτα ξεκινάει το ταξίδι στον Μεσαίωνα.
Ο χαμηλός φωτισμός και η ηρεμία της πόλης σου δημιουργεί μια αίσθηση προσμονής. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι άκουγα καλπασμούς από άμαξα. Μπορούσα να διακρίνω τις σκιές των γυναικών με τα μακρυά φορέματα να απομακρύνονται στον πέτρινο δρόμο.
Περπατώντας στα σοκάκια της πόλης πέσαμε πάνω σε μια υπαίθρια αγορά στην εβραϊκή συνοικία.
Πόση ιστορία μπορεί να κρύβουν παλιά αντικείμενα σε μια αγορά της Μπολόνια, σε μια πόλη με τόση ιστορία και πλούτο ένα εμπορικό και καλλιτεχνικό κέντρο.
Παλιά αρώματα σε σκονισμένα μπουκαλάκια, ξύλινα έπιπλα και ασημένια κουτάλια, από παλιά αρχοντικά.
Εκεί, κρυμμένο σε μια στοά, θα βρεις το καλύτερο μαγαζί για το παραδοσιακό street food της Μπολόνια, την Piadina
Είναι ουσιαστικά μια πίτα γεμισμένη με λαχανικά, τυρί και αλλαντικά…πολλά αλλαντικά για να είμαι ακριβής. Σερβίρεται με ντόπιες Μπολονέζικες μπύρες.
Η Μπολόνια είναι γνωστή για τα πεντανόστιμα ζυμαρικά, το εξαιρετικό κρασί και τα αλλαντικά της.
Τα τελευταία σερβίρονται στα παραδοσιακά εστιατόρια τους, τις οστερίες, τα wine bars…ακόμα και στις καφετέριες, δίπλα από τον μπουφέ υπάρχει και ένα μικρό ψυγείο με χοιρομέρια και τυριά.
Τα τορτελίνια εκεί είναι είδος πολυτελείας. Δεν μπορείς να τα βρεις συσκευασμένα στο supermarket και αν αποφασίσεις να τα δοκιμάσεις, να είσαι προετοιμασμένος να ξοδέψεις αρκετά.
Τορτελίνια με προσούτο, με τυρί, με κιμά με σπανάκι, ακόμα και γλυκά τορτελίνια με μέλι, όλα τους λαχταριστά
Το φαγητό στην Ιταλία είναι νόστιμο, αλλά ακριβό, σε αντίθεση με το κρασί που είναι γευστικό, δυνατό και πολύ φθηνό.
Και φυσικά η Μπολονέζ…που στην Μπολόνια την λένε Tagliatelle al ragu και είναι το πιάτο-σύμβολο της πόλης και όχι άδικα.
Στην Μπολόνια θα περπατήσεις σε σκεπαστά σοκάκια, θα γευτείς εκλεκτό φαγητό και θα πιείς το πιο δυνατό κόκκινο κρασί.
Το πρωί θα σε συνεπάρει η αρχιτεκτονική και η ομορφιά αυτή της πόλης, θα θαυμάσεις τους καλλιτέχνες του δρόμου και τα καλοδιατηρημένα παλάτια.
Το βράδυ, στα ίδια σοκάκια θα νιώσεις ότι ταξίδεψες πίσω στον χρόνο, σε μια εποχή πιο σκοτεινή και μυστήρια, στην Ιταλία του Μεσαίωνα, λίγο πριν το φως της Αναγέννησης.
