Όταν ξεχάσεις για λίγο ό,τι άκουσες και ό,τι νομίζεις πώς ξέρεις για αυτό τον τόπο και αφεθείς, τότε θα ανακαλύψεις την πραγματική ομορφιά του.
Στο Τελ Αβίβ προσγειώνεσαι στο μέλλον
Πανύψηλες γυάλινες πολυκατοικίες χτισμένες η μια δίπλα στην άλλη, πολυτελή ξενοδοχεία εκεί ακριβώς που σκάει το κύμα και μια τεράστια ακτογραμμή γεμάτη φοίνικες.
Τα στενά της πόλης είναι γεμάτα μικρά μαγαζάκια που αποπνέουν έναν αέρα φρέσκο, μοντέρνο, νεανικό.
Εκεί θα δοκιμάσεις τις παραδοσιακές γεύσεις με μια νέα πινελιά. Λαχταριστή σαχτσούκα (Skakshouka) σαν τον δικό μας καγιανά, με ψιλοκομμένο μαϊντανό και ζεστό γλυκό ψωμί. Χορταστικό σαμπιχ (sabich), ένα είδος σάντουιτς με αυγό και λαχανικά, περιχυμένο με ταχίνι. Τσάι με εξωτικά φρούτα και δροσερά κοκτέιλ μέσα σε hipster μαγαζιά με γούστο.
Περπατώντας αρκετά φτάνεις στην Carmel Market. Σε αυτή την αγορά είδα τα πιο περίεργα φρούτα. Τεράστια λεμόνια, στο μέγεθος πεπονιού και φρούτα του πάθους. Δοκίμασα dragon fruit, ένα μοβ φρούτο με όψη σαν ακτινίδιο και γεύση σαν αχλάδι.
Κάθε πάγκος ξεχειλίζει από πράγματα. Κάθε πωλητής με το δικό του είδους. Άλλοι πάγκοι είναι γεμάτοι με ψωμιά. Στρογγυλά, φρατζόλες, μπαγκέτες, bagel, κουλούρια, αραβικές πίτες. Άλλοι πάγκοι γεμάτοι φρούτα και άλλοι γεμάτοι μπαχαρικά.
Πιπέρια από όλο τον κόσμο, κουρκουμά, πάπρικα, μίγματα για κεμπάπ και για φαλάφελ, τόσα μυρωδικά που θες μια ζωή για να τα δοκιμάσεις.
Και όταν σε κουράσει ο γρήγορος ρυθμός και οι φωνές θα γυρίσεις το βλέμμα σου προς την άλλη πλευρά, στην παλιά πόλη.
Στην παλιά πόλη της Jaffa, στροβιλίζεσαι απότομα στο παρελθόν
Περπατάς στα χωμάτινα σοκάκια και παρατηρείς παντού γύρω σου τις αραβικές επιγραφές στα πέτρινα σπίτια και στα ερείπια.
Περνάς από την πολύβουη αγορά όπου οι μικροπωλητές έχουν αραδιάσει την πραμάτεια τους και σε καλούν να αγοράσεις. Αντίκες, μουσικά όργανα, χαλιά, ναργιλέδες, παλιά κοσμήματα, ό,τι μπορείς να φανταστείς.
Κι αν κουραστείς θα κάτσεις σε ένα από αυτά τα τουριστικά μαγαζάκια που ξεφυτρώνουν παντού στην παλιά πόλη για να δοκιμάσεις φαλάφελ.
Δεν θα είναι όπως το ξέρεις. Εκεί το φαλάφελ είναι ουσιαστικά μόνο οι κεφτέδες από ρεβίθι. Μαζί σου σερβίρουν αραβικές πιτούλες, σπιτικό χούμους και ισραηλινή σαλάτα με ντομάτα και αγγούρι για να φτιάξεις μόνο σου το πιάτο σου όπως το θες. Λίγο πιο κάτω ακούγεται ο Ιμάμης που καλεί για προσευχή.
Επόμενη στάση: Ιερουσαλήμ
Αυτό που θα δεις θα σε ξαφνιάσει. Ίσως να είσαι πιο ενημερωμένος από εμένα όμως εγώ περίμενα να δω μια πόλη χωμάτινη και παλιά. Είναι μια πόλη που μοιάζει με πολλές Eυρωπαϊκές στην πραγματικότητα.
Πολυκαταστήματα, ψηλά κτίρια και ένα τρένο που περνάει μέσα από μια δαιδαλώδης γραμμή. Εδώ θα περνάς από έλεγχο κάθε φορά που μπαίνεις σε πολυκατάστημα και μην φοβηθείς με τους στρατιώτες στο δρόμο που βολτάρουν οπλισμένοι.
Αυτό που θα σε ξαφνιάσει ακόμα περισσότερο είναι η νυχτερινή ζωή στην Ιερουσαλήμ. Στη θέση της πρωινής αγοράς το βράδυ ανοίγουν μπαράκια, μικρά φαγάδικα και μπυραρίες γεμάτες με κόσμο.
Όταν αντικρίζεις τα τοίχοι της Παλιάς Πόλης είναι θέμα χρόνου μέχρι να ανηφορίσεις προς τα εκεί. Και όταν μπεις, αφήνεις για άλλη μια φορά πίσω σου το παρόν. Γύρω σου περπατούν τουρίστες με φωνακλάδες ξεναγούς, παπάδες με την ακολουθία τους, καθολικοί ιερείς με λιτούς μαύρους μανδύες, μουσουλμάνοι με κελεμπίες και Εβραίοι με την χαρακτηριστική τούφα να πέφτει κάτω από το μαύρο καπέλο τους. Είσαι άλλωστε στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ.
Είναι χωρισμένη σε 4 συνοικίες: την Αρμένικη, την Μουσουλμανική, την Χριστιανική και την Εβραϊκή. Κι όμως, δεν μπορείς εύκολα να ξεχωρίσεις την καθεμία.
Η καθημερινότητα των ανθρώπων δεν χωρίζεται σε συνοικίες, οι πραμάτεια των πωλητών είναι μπλεγμένη από διάφορους λαούς, τα αρώματα και τα χρώματα στα στενά δημιουργούν ένα περίεργα όμορφο συνονθύλευμα, που σε συνεπαίρνει.
Τα σοκάκια της πόλης είναι ασφυκτικά στενά, με πάγκους γεμάτους, κόσμο να πηγαινοέρχεται και πωλητές να σε τραβούν για να αγοράσεις. Πρέπει να το διασκεδάσεις για να τα βγάλεις πέρα. Και μην ξεχαστείς όταν θελήσεις να αγοράσεις, πρέπει να παζαρέψεις. Οι πωλητές είναι πονηροί και γνωρίζουν πολλά. Θα σου μιλήσουν στην γλώσσα σου όταν εσύ θα προτείνεις στον φίλο σου να φύγετε για να γλιτώσετε.
Ανηφορίζοντας, περνάς μπροστά από τον Ναό του Πανάγιου Τάφου και συνεχίζοντας φτάνεις στο σημείο που μπορείς να δεις από ψηλά το Τείχος των Δακρύων και ακριβώς από πίσω το Όρος του Ναού.
Τρεις διαφορετικές θρησκείες, ένας τόπος και άνθρωποι που μοιάζουν όλοι μεταξύ τους.
Στο δρόμο της επιστροφής, πάρε μαζί σου λίγο ζεστό σαλέπι με κανέλα για να αποχαιρετήσεις γλυκά αυτό τον τόπο.
